900 Mil

Tyle już minęło dni
Czas wysuszył z oczu łzy
Żaden list nie czeka na mnie już
Gdyby pociąg szybciej biegł
Byłbym w domu jeszcze dziś
Jeszcze dziewięćset mil
Tam, gdzie mój dom
Oddam wszystko to, co mam
Oddam swój pierścionek wam
I walizkę swoją oddam też
Pociąg, który wiezie mnie
Ma wagonów chyba sto
Stukot kół już słychać na sto mil
Tam dziewczyna czeka mnie
Bym powrócił do niej znów
Jeszcze dziewięćset mil tam, gdzie mój dom
Gdy dziewczyna powie - nie!
Nie wyruszę nigdy już
Wrócę do rodzinnych swoich stron