Płynął wielki Titanic, dumnie fale pruł \CF
Nagle huk dał się słyszeć, jakby pękł na pół \CG
Powstał ogromny gwar i krzyk, lecz się nie uratował nikt \CF
W kilka chwil poszedł statek na dno \CGC
W kilka chwil poszedł statek na dno \CFG
Tysiąc sto ciał zatonęło pośród fal \CFC
W kilka chwil poszedł statek na dno \CGC
Gdy Titanic opuszczał macierzysty port
Miał się sztormom opierać przez niejeden rok
Lecz gdzie by się taki zdał, co by wyroki Boskie znał
W kilka chwil poszedł statek na dno
W kilka chwil...
Na pokładzie bogacze pili gin i rum
A na dole w zaduchu gniótł się biedny tłum
Lecz tych tutaj i tych spotkał w efekcie los ten sam
W kilka chwil poszedł statek na dno
W kilka chwil...
Jedni stali zmartwieni przez ten dziwny traf
Inni w wodę skakali, aby płynąć wpław
Inni modlili się, lecz Bóg nic nie pomógł, chociaż mógł
W kilka chwil poszedł statek na dno
W kilka chwil...
Ach jak straszna, jak straszna musi to być rzecz
Gdy nie można uciekać ani w przód, ni wstecz
I choć minęło już bardzo, bardzo wiele lat
Tę historię pamięta cały świat.